[5] Gwiazd Naszych Wina

Dzień dobry! ;)
Cieszę się, że mam teraz trochę luźniejszy tydzień i dużo czasu na pisanie postów. Niestety, ale to co dobre szybko się kończy. Uprzedzam więc, że nie zawsze posty będą codziennie, ale w każdym tygodniu coś się pojawi. Mam mnóstwo pomysłów na notki.
Dziękuję bardzo za Wasze komentarze, przede wszystkim to one mnie motywują. Wszystkie czytam i za wszystkie dziękuję.
W tej notce postanowiłam opowiedzieć o (jak pewnie domyślacie się po tytule) książce i filmie pt. ''Gwiazd Naszych Wina''.

Autor: John Green

Wydawnictwo: Bukowy las

Książka opowiada o nastoletniej Hazel i jej znajomym Gusie. Pomimo młodego wieku musieli oni stawić czoła czemuś, z czym nieraz dorosły człowiek nie potrafi sobie poradzić. Dziewczyna ma zdiagnozowanego raka i nadopiekuńczych rodziców, a chłopak był koszykarzem, zanim amputowano mu nogę. Nastolatkowie poznają się na spotkaniu grupy wsparcia dla osób chorujących dla raka. Od początku zwrócili na siebie uwagę. Oboje mają ciężkie doświadczenia, połączyło ich także zamiłowanie do literatury. Największym marzeniem Hazel jest poznanie osobiście autora jej ulubionej powieści - Petera Van Houtena. Próbowała ona się z nim skontaktować, ale spotkanie nie doszło do skutku. Gus jednak nie należy do osób, które łatwo się poddają i to właśnie jemu udaje się zdobyć zaproszenie na spotkanie z pisarzem w Amsterdamie. Jako towarzyszkę podróży zabiera ze sobą Hazel. Peter Van Houten okazuje się beznadziejnym człowiekiem, młodzi wychodzą bardzo niezadowoleni ze spotkania. Postanawiają jednak nacieszyć się faktem, że są w Amsterdamie i korzystają z wyjazdu, co bardzo ich do siebie zbliża. Po powrocie do domu jednak wszystko się komplikuje, a jedno z nich umiera...

Przeczytałam tą książkę bardzo szybko, jest ona lekko napisana. Powieść ta ma dobre opinie, a ja jednak uważam, że lektura jest przeciętna. Plusem na pewno jest tutaj pokazanie, że młodzież także zmaga się z problemami takimi jak rak, ale pomimo wszystko potrafi korzystać z życia i pogodzić się z sytuacją. Ukazana została wzajemna sympatia młodych ludzi do siebie, nie wspominając o pięknym geście Gusa, który spełnił marzenie Hazel o spotkaniu jej ulubionego autora. Natomiast poza tym nie widzę nic takiego szczególnego w tej książce. Nie wywarła na mnie żadnych większych emocji, nie siedziała w mojej głowie godzinami po skończeniu lektury, jak to było w przypadku innych powieści. Być może ktoś zarzuci mi, że nie rozumiem problematyki poruszanej w owej książce, ale ja naprawdę nie dostrzegam tutaj ''tego czegoś'', co sprawia, że książka zostaje w pamięci. Podobnie jest z filmem - uważam, że ukazuje coś, o czym niewątpliwie należy mówić, ale to tyle. 

Jak już wspominałam podoba mi się to, że ktoś porusza tak trudne tematy. Ci młodzi ludzie tak naprawdę nie zaczęli jeszcze żyć, a już musieli umrzeć. Wiem, że opowieść o Hazel i Gusie trafia w serca wielu widzów i czytelników, co świadczy o tym, że temat jest rozpowszechniany. Przypuszczam, że o ogromnej popularności tego dzieła zadecydował wątek sympatii nastolatków i fakt, że są ciężko chorzy. Uważam jednak, że jest o wiele więcej lepszych i ciekawszych książek, które poruszają ową tematykę. Przypominam, że jest to tylko moje zdanie i każdy może uważać inaczej. Nie mniej jednak ta lektura mnie nie przekonała. Podsumowując szału nie ma, a czterech liter nie urywa. 

Ocena: 6/10.

Film jest dostępny tutaj.

Coś nowego pojawi się już niebawem...

Śledź mnie w internetach:

Tumblr

Last.fm

No to do kolejnej notki ;)