[12] Nikomu nie powiem

Witam wszystkich :)
Wprowadziłam małą zmianę w wyglądzie bloga i podoba mi się teraz bardzo, a Wy co sądzicie? ;) Ostatnio czas mi tak szybko leci, że po prostu masakra. Nawet nie wiem kiedy minął ten tydzień, a już niebawem zacznie się następny. To niesamowite, życie nam tak szybko ucieka. Niedawno 2015 się zaczynał, a teraz już niedługo się skończy i trzeba będzie go ostatecznie podsumować. Został już niecały miesiąc...
Tyle słowem wstępu, a dzisiaj po raz kolejny niezastąpiona Cathy Glass, tym razem wraz z książką pt. "Nikomu nie powiem".

Autor: Cathy Glass

Tytuł: Nikomu nie powiem

Wydawnictwo: Hachette

Seria: Pisane przez życie

Tym razem Cathy Glass przygarnia pod swój dach siedmioletniego chłopca imieniem Reece. Został on oddany do rodziny zastępczej jako ostatni z sześciorga rodzeństwa. Do Cathy trafił po ponad miesiącu ciągłych przeprowadzek, ponieważ nikt z wyznaczonych opiekunów nie potrafił sobie poradzić z jego agresywnym zachowaniem. Cathy, jako osoba mająca doświadczenie i podejście do trudnych dzieci, wydaje się odpowiednią osobą, która powinna zająć się Reecem. Początkowo Glass nie wie o rodzinie chłopaka praktycznie nic. Nowy podopieczny przez długi czas sprawia problemy, zachowuje się agresywnie i niewłaściwie. Powoli jednak, pod czujnym okiem swojej nowej opiekunki, uczy się ufać osobom w swoim otoczeniu, no i przede wszystkim właściwie się zachowywać. Dziecko uparcie jednak odmawia odpowiadania na pytania dotyczące jego rodziny, co świadczy o tym, że musiało dziać się w życiu tego młodego człowieka coś, o czym pracownicy opieki społecznej jeszcze nie wiedzą. Zachowanie chłopaka stopniowo poprawia się, Reece zaczyna naukę w szkole. Choć jest tam mnóstwo problemów, to Cathy nie poddaje się i walczy o podopiecznego. Po jakimś czasie Glass otrzymuje dokumentację dziecka i to, czego się tam dowiaduje jest o wiele bardziej przerażające i szokujące, niż mogłoby się wydawać...

Pozytywnie nastawiona do książek Glass po "Okaleczonej" postanowiłam sięgnąć po kolejną jej książkę. Przeczytałam opis i prawdę mówiąc myślałam, że ta historia będzie o wiele mniej ciekawa i po prostu nudna. Z radością stwierdzam, że pomyliłam się, a lektura była naprawdę fantastyczna. Jak wszystkie książki Cathy napisana była prostym językiem, fajną czcionką, bardzo szybko się czytało. Pochłonęłam tę opowieść w jeden dzień. Dzieła autorstwa Cathy Glass mają to do siebie, że dobrze się je czyta i wciągają. Lektura jest strasznie poruszająca, trafia w człowieka i zostaje w nim na dłużej. Mały Reece miał w życiu wiele naprawdę trudnych chwil, a cała jego rodzina ma po prostu jedno wielkie niepowodzenie. Dodatkowych negatywnych emocji dostarcza smutny i przykry fakt, że ta historia jest prawdziwa. Niesamowicie mnie to zasmuca, że takie rzeczy dzieją się naprawdę, że to nie jest wymysł twórców książek i filmów.Tego typu dzieła otwierają oczy na krzywdę dzieci lub w ogóle ludzi. Gratuluję jednak Cathy, bo jak zwykle dała radę. Podziwiam tę kobietę i szanuję, ponieważ to, co ona robi dla dzieci, które nawet nie są jej jest niezwykłe. Wpływ, jaki wywiera na dziecko, jak zmienia jego życie jest wyjątkowy. Młodzi ludzie po ciężkich przeżyciach trafiający pod dach osoby takiej jak Glass mają naprawdę dużo szczęścia. Dobrze, że są na świecie jeszcze tacy właśnie ludzie, którzy chcą pomagać innym. Autorka potrafi dotrzeć do ludzkiego serca, pokazać, jak dramatyczne są opowieści życiowe jej podopiecznych, idealnie pokazuje także jak trudna i wymagająca jest rola matki zastępczej. Na lekturze nie zawiodłam się, po przeczytaniu jeszcze długo nie umiałam wrócić do rzeczywistości i zapomnieć o tej książce. Jak dla mnie Cathy Glass jest osobą, którą warto znać i szanować, a jej książki gorąco polecam. ''Nikomu nie powiem'' dostaje w mojej ocenie 10/10. 

A już niebawem kolejny wpis...

Śledź mnie w internetach:

Tumblr.com

Last.fm

Do kolejnego ;)